Waarom? vraag ik me voor de zoveelste keer af. Waarom heb ik niet naar mijn gevoel geluisterd? Waarom heb ik niet heel hard ‘nee’ geroepen? Nee, we doen dit niet. Geen sprake van.

Korte inhoud 
“Wanneer Eva en haar vriendinnen Anna, Fleur en Kim middenin de nacht na een schoolfeest naar huis fietsen, stuiten ze op een auto die met geopende portieren op de weg staat. Ernaast liggen twee mannen in een grote plas bloed. Als Eva de politie wil bellen, ziet Fleur een tas met geld in de auto. Hoewel Eva en Anna er geen goed gevoel bij hebben, neemt Fleur de tas mee. Maar dan blijkt dat een van de mannen nog leeft. Hij hoort bij een groep zware criminelen…”

‘Je had het geld moeten laten liggen,’ zeg ik. ‘Zelfs als ze dood zijn: zo veel geld wordt altijd door iemand gemist.’ 

Mijn mening 
Ik heb een beetje een wisselende relatie met jeugdthrillers momenteel, de een vind ik gewoon heerlijk spannend, de ander draait me te veel om feesten, drank, roken/blowen. Maar ik was wel heel erg benieuwd naar deze nieuwe jeugdthriller-auteur bij Uitgeverij De Fontein, de korte inhoud sprak me aan, en ik was sowieso al erg benieuwd naar Elvin Post (helaas nog nooit eerder iets van hem gelezen), dus toen ik dit boek aangeboden kreeg heb ik gewoon ‘ja, graag!’ gezegd!

Op een nacht, na een schoolfeest, fietsen Eva (17) en haar vriendinnen Anna, Kim en Fleur samen naar huis. Onderweg zien ze een auto met geopende portieren midden op de weg staan, met daarnaast twee mannen in een plas bloed. Een criminele afrekening?
Eva wil de politie al bellen, als Fleur zegt dat ze dat niet moet doen, want ze ziet iets in de auto liggen: een tas met heel veel geld! Fleur besluit de tas mee te nemen en het geld te verdelen, iemand anders moet de politie maar bellen. Ondanks flinke twijfels, gaan de andere meiden er toch in mee. En nu de politie nog bellen, zou betekenen dat ze hun vriendin verraden…
Als ze wegfietsen, denkt Eva te zien dat een van de gewonde mannen zijn ogen opendeed. Wat als hij nog leeft en de meiden weet terug te vinden?
Wat hebben ze zich op de hals gehaald door Fleurs roekeloosheid?

Je leest het van begin tot eind heerlijk spannende verhaal vanuit de perspectieven van Eva en haar beste vriendin Anna. Zij zijn de twee die het meest worstelen met hun geweten, Kim gaat eigenlijk in alles mee wat Fleur beslist (en Fleur is de dominantste van het stel). Ik vind het altijd fijn om zo van meerdere kanten mee te krijgen wat er speelt.
Je leest hoe Eva en Anna balen dat ze zich hebben laten meeslepen door Fleur, hoe ze bang zijn dat de man met het litteken achter ze aan zal komen om het geld terug te vragen, hoe ze twijfelen om toch (desnoods anoniem) naar de politie te gaan, hoe lastig Anna het thuis heeft met haar moeder met een drankprobleem, hoe de meiden daarnaast ook met positieve dingen als verliefdheid en daten te maken krijgen, hoe ze met de vier vriendinnen een weekend weg gaan om het schooljaar af te sluiten en hoe het (uiteraard) misloopt en er iemand flink in gevaar komt…
Het verhaal leest heel fijn en vlot en is de hele tijd meeslepend, ik kon niet stoppen met lezen, mijn aandacht verslapte geen moment. En het verhaal is echt super spannend! Ik leefde mee met de meiden, wilde ze af en toe wel door elkaar schudden, en vroeg me de hele tijd af hoe het zou gaan aflopen voor ze… Ik heb ontzettend genoten van deze fijne jeugdthriller en vond het een meer dan prima 1e kennismaking met Elvin Post! Ik ben nu nog nieuwsgieriger geworden naar zijn thrillers voor volwassenen. Op naar meer Elvin Post!  Zeker een aanwinst voor de politie-niet-betreden-reeks van De Fontein!

‘Die kerel met dat litteken,’ stamel ik. ‘Hij… Hij is hier.’ (…)
‘Fuck, fuck, fuck,’ zegt Eva. ‘Dit is echt niet oké. Hoe kan hij weten dat we hier op school zitten?’ 

Geen weg terug 
ISBN 9789026160141 – Uitgeverij De Fontein – 256 pagina’s – Verschenen: maart 2022 – Leeftijd: 13+