Sterrenstof – Tatiana de Rosnay

Na de herfst van 1960 was ze nooit meer in het Mapes Hotel geweest, omdat op dat moment alles anders was geworden. Ze was vertrokken en had nooit meer omgekeken.

KORTE INHOUD
“Pauline werkt in het legendarische Mapes Hotel in Reno, Nevada. Als ze op een dag invalt voor een collega ontmoet ze in suite 614 een wat slaperige vrouw. Dit blijkt Mrs Miller, oftewel Marilyn Monroe, die op dat moment in scheiding ligt met Arthur Miller en bezig is met de opnames van wat haar laatste film zou worden, The Misfits.

Tegen de achtergrond van de uitgestrekte vlakten van Nevada raken in Sterrenstof de levens van twee vrouwen uit heel verschillende werelden vervlochten. Deze ontroerende roman is een ode aan de allesoverstijgende kracht van vrouwenvriendschap en schetst een intiem portret van een niet eerder getoonde kant van Marilyn Monroe.”

‘In de zomer van 1960 heb ik in het Mapes Hotel iemand ontmoet die mijn leven heeft veranderd.’

MIJN MENING
Ik ben dol op de heerlijk meeslepende romans van Tatiana de Rosnay én vind Marilyn Monroe een intrigerende, mooie, tragische persoon, dus dit leek me echt een pérfect boek voor mij! (En: dat was het ook!! )

Wie was die vrouw in suite 614, dat verdwaasde, lethargische wezen met die zachte stem? En waarom vond Mildred haar zo belangrijk?

30 januari 2000, Pauline Bazelet (bijna 61, geboren in Parijs, opgegroeid in Reno, Nevada, nu een paardenkliniek in Noord-Californië) wordt door haar jeugdvriendin Billie-Pearl meegenomen naar Reno, want daar wordt het bekende, al jaren leegstaande, Mapes Hotel opgeblazen en daar móét Pauline bij zijn, aangezien het een hele belangrijke plek voor haar geweest is…

Mrs Miller klonk uitgewrongen en vermoeid, en Pauline had enorm met haar te doen omdat ze zo eenzaam en kwetsbaar leek, en niemand zich om haar bekommerde.

Zomer 1960, Mapes Hotel, Reno. De jonge Pauline (21) heeft genoeg dromen voor de toekomst, maar ze zit vast. Ze heeft een 3-jarig dochtertje van een getrouwde man, hij heeft haar een schoonmaakbaantje ‘gegeven’ in het Mapes Hotel en heeft haar van alles beloofd, maar ze maakt nog steeds de toiletten op de begane grond schoon en hij heeft haar nog altijd in zijn macht.
Als Pauline op een dag moet invallen voor een ziek kamermeisje en suite 614 moet schoonmaken, treft ze daar een puinhoop aan; veel champagneflessen, veel medicijnpotjes én een slaperige, blote, blonde vrouw…
Mrs Miller had er helemaal niet moeten zijn, maar Pauline gedraagt zich professioneel en weet toch de kamer op orde te krijgen. Wie is deze verdwaasde, duidelijk doodongelukkige, maar lieve vrouw met de zachte stem? En waarom maakt iedereen zo’n ophef over haar?
Pauline ontdekt dat Mrs Miller de beroemde filmster Marilyn Monroe is (ze heeft zelf meer met mustangs dan met films) en leert haar langzaam steeds beter kennen. Twee vrouwen, twee hele verschillende werelden, maar allebei in een ongelukkige relatie en vast in een leven wat ze het liefst zouden veranderen…

… de actrice bleef even voor het jonge kamermeisje staan en wierp haar die beroemde glimlach toe.
‘Hi Pauline,’ zei Marilyn Monroe.

Je gaat heen en weer tussen heden (2000), verleden (die zomer van 1960) en verder in het verleden (vanaf 1946 als Pauline (7) met haar moeder Marcelle vanuit Parijs naar Reno vertrekt, om daar bij haar moeders nieuwe man Doug te gaan wonen) en daardoor krijg je langzaam een steeds completer beeld van hoe het leven van Pauline ‘Frenchie/Mademoiselle’ verlopen is en wat ze allemaal voor haar kiezen gekregen heeft in Reno en in het Mapes Hotel. Maar ook hoe ze in aanraking kwam met Mrs Miller en haar leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Prachtig hoe je aan de ene kant helemaal meeleeft met Pauline, die het niet makkelijk heeft en droomt van een toekomst als (paarden)dierenarts, je voelt haar onzekerheden maar ook dat ze door MM steeds sterker in haar schoenen staat, en aan de andere kant voelde ik intens mee met die doodongelukkige Marilyn Monroe die ze ontmoet en (vanuit Pauline) leert kennen, waar ze zelfs een soort van vriendschap mee sluit. Mijn hart brak voor die kwetsbare, trieste, maar betoverende Marilyn… De beide hoofdpersonen kwamen hélemaal tot leven voor me! Levensecht gewoon! Als je me zou vertellen dat dit de memoires waren van een bestaande Pauline, zou ik het zo geloven!
Het verhaal leest echt heerlijk weg en liet me geen moment los, zelfs nu, een paar dagen nadat ik het boek heb dichtgeslagen speelt het nog altijd door mijn hoofd… (al werd ik tijdens het lezen af en toe wel afgeleid doordat ik dingen ging opzoeken op internet en wel door kon blijven klikken! haha!)
Zo mooi, de levens van die twee vrouwen die samenkomen en de band die er ontstaat, de liefde voor de (wilde) paarden van Pauline, de hoop voor de toekomst… Meeslepend, mooi, ontroerend… Op het einde zat ik echt met tranen in mijn ogen! Wat een mooie, levensveranderende zomer van 1960, wat een mooi, kwetsbaar portret van Marilyn Monroe, wat een krachtige hoofdpersoon! (En wat leuk dat er achterin een playlist staat met de nummers die een rol spelen in het verhaal! Ik heb hem op Spotify al gevonden. )
Echt een betoverend verhaal, een prachtboek! Ik ben er helemaal weg van.