Kleine Felix en het botskussen – Elly van der Linden

Kleine Felix

Kleine Felix heeft een lievelingsauto.
Een mooie rode vrachtwagen met een blauw licht erop.
Zijn grote broer Floris speelt ook graag met auto’s.
En met zijn robot en zijn inktvis.

Korte inhoud
“Kleine Felix is een vrolijk jongetje. Hij speelt graag wilde spelletjes met zijn grote broer Floris, maar net zo fijn vindt hij het om op mama’s schoot te zitten. En hij heeft nieuwe pantoffeltjes, die hondjes zijn!
In twee aandoenlijk geïllustreerde, herkenbare verhaaltjes leren we Felix, zijn mama en zijn broer Floris beter kennen.
Een warm en grappig voorleesboek voor peuters vanaf 30 maanden, met het dagelijks leven van het kind als thema.” Continue reading

Gewonnen – Ruth Wielockx

Gewonnen
ISBN 9789044821963
Uitgever: Clavis
(?) pagina’s
Verschenen: april 2014
Illustraties: Ruth Wielockx

Achterflap:

“Opgelet!
Is iedereen klaar voor de race?
Zit iedereen op zijn plaats?
Drie … twee … één … Start!

Een snel en grappig boek over een spannende race. Maar valt deze wedstrijd wel te winnen?

Ruth Wielockx woont in Balen. Ze studeerde Voedings- en dieetleer aan de Universiteit van Leuven. Ze behaalde ook haar lerarendiploma en gaf een tijdlang les. Ze maakte al heel wat prentenboeken bij Clavis Uitgeverij.

Recensie:

Negen kinderen in negen verschillende voertuigen racen tegen elkaar. Wie gaat er winnen? Het is een spannende race! Met een verrassende uitkomst…

Mijn peuter van drie heeft genoten van dit super vrolijke prentenboek. Alle voertuigen werden benoemd en alle bijpassende geluiden werden voorgedaan.
Een prentenboek met grote zeer kleurrijke illustraties, een fantasierijk verhaal en een verrassend einde; ik zal dit heerlijke boek nog vaak en graag voorlezen aan mijn twee mannetjes!

Opvoeden, daar krijg je een punthoofd van! – Jessica Köhler-Bracke

Opvoeden daar krijg
ISBN 9789491897146
Uitgever: aquaZZ
94 pagina’s
Verschenen: mei 2014

Achterflap:

‘Ik hoop dat je later net van die vervelende kinderen krijgt, als je zelf bent!’ riep mijn moeder wanhopig, als mijn broer en ik weer eens aan het ruziën waren. En nu, decennia later, betrap ik mezelf erop, dat ik het mijn kinderen af en toe ook van harte toewens…. Want het is me wat, dat opvoeden van nu, je kunt er een boek over schrijven!
Lees hoe je als moderne ouder nog steeds in de aloude valkuilen trapt, en hoe je voor nieuwe, soms absurde situaties komt te staan, waarvan je denkt: Ja, hier krijg ik een punthoofd van!
Een boekje over de noodzaak van online ‘commentaries’ en peperdure headsets, het gestampvoet om een eigen verzorgpony (‘Echt mama, heus!’), de haneneieren bij opa, de oprukkende huisdierenbrigade, oma’s geploeter met het touchscreen, en nog veel meer…

Jessica Köhler-Bracke is moeder van twee kinderen (’99 en ’01). Zij is geboren en getogen in Zeeuws-Vlaanderen. In 1994 behaalde zij het diploma ‘pr en voorlichting’, een variant van de lerarenopleiding Nederlands aan het voormalige ‘Mollerinstituut’ in Tilburg. De auteur woont en werkt in Brabant. De combinatie van werken en moederschap valt haar soms zwaar, waardoor zij het opvoeden als een ware uitdaging is gaan zien. Toch is ze erin geslaagd haar kinderen veilig, maar ook met het nodige plezier, door hun jeugdjaren heen te  loodsen. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in een serie humoristische columns over de avonturen met haar kinderen. ‘Opvoeden, daar krijg je een punthoofd van!’ is haar debuutbundel.

Recensie:

Opvoeden, daar krijg je een punthoofd van! is een bundel met ruim 40 columns over opvoeden en moederschap. Je bent niet de enige die het soms best een zware (fulltime) taak vindt om je kinderen goed op te voeden, dat bewijzen deze humoristische columns van Jessica Köhler-Bracke.
Meligheid aan de eettafel, racen om van alles te regelen en weer op tijd op het schoolplein te staan, “lekkere” vrije woensdagmiddagen, huisdieren, verzorgpony’s, winkelen, naar opa en oma; voor iedere ouder zal er wel iets herkenbaars in deze bundel terug te vinden zijn, want Jessica geeft anekdotes van toen haar kinderen klein waren tot nu ze pubers zijn. En niet alleen voor ouders is het herkenbaar, want ik herkende er ook dingen in van toen ik (een) klein (ettertje) was.
Ik heb dit boek met een flinke glimlach in één ruk uit zitten lezen. En aangezien mijn kinderen nog klein zijn, hou ik mijn hart vast voor wat me nog te wachten staat!

Ik heb dit boek gelezen voor BoekenBijlage.nl

Follow my blog with Bloglovin

Blauwe maandag – Nicci French

Blauwe maandag
ISBN 9789041414649
Uitgever: Anthos
369 pagina’s
Verschenen: mei 2011
Originele titel: Blue Monday
Vertaald door: Irving Pardoen

Achterflap:

“Frieda Klein is psychoanalytica. Ze leeft een strak georganiseerd leven, dat vooral gericht is op het helpen van anderen. Niet alleen haar patiënten, maar ook haar familie en vrienden kunnen altijd op haar rekenen. De onrust in haar hoofd probeert ze te verdrijven met lange nachtelijke wandelingen door haar geliefde Londen.

Frieda is ervan overtuigd dat wat zich in het hoofd van haar patiënten afspeelt controleerbaar is. Maar als een van haar patiënten vertelt dat hij ervan droomt een kind te hebben, met rood haar en sproeten, en kort daarna een jongetje verdwijnt dat aan die omschrijving voldoet, wordt Frieda geconfronteerd met de onbeheersbare werkelijkheid die zij altijd angstvallig buiten de deur heeft weten te houden.

Kan Frieda’s kennis van de menselijke geest de recherche helpen bij het vinden van het jongetje? Is er een verband met een ontvoeringszaak van tweeëntwintig jaar eerder? En zal de dader worden ontmaskerd?”

Recensie:

Nicci French, echtpaar Nicci Gerrard en Sean French, wereldberoemd om hun thrillers is met Blauwe Maandag aan een achtdelige thrillerreeks begonnen. Inmiddels zijn ook Dinsdag is voorbij, Wachten op woensdag en Donderdagskinderen verschenen.

“De zaak werd nooit werkelijk afgesloten. Niemand nam het besluit ermee te stoppen, maar er was steeds minder te melden. … Er werd steeds minder over gesproken, op een gegeven moment alleen nog in combinatie met andere zaken, en ten slotte viel de naam helemaal niet meer.”

1987: Rosie van negen en haar jongere zusje Joanna van vijf lopen samen van school naar huis. Rosie hinkelt vooruit, haalt nog wat snoep bij de snoepwinkel en verwacht haar wat tragere zusje buiten te zien, maar van Joanna geen spoor… De politie zoekt met man en macht naar het meisje, maar het is een hopeloze zaak zonder enig aanknopingspunt. De jaren verstrijken en de zaak wordt een vage herinnering.

“Zo gaat het altijd. Er komt een moment dat je het gewoon weet. Zo simpel is het.

Hij draagt een grijze wollen muts met een pompon erop, maar als hij die afdoet, blijkt hij vuurrood haar te hebben. Het is een teken, een meevaller, het is fantastisch.”

Heden: Frieda Klein, psychoanalytica, leidt een zeer geordend leventje. Ze houdt van regelmaat en voorspelbaarheid. Ze behandelt haar patiënten, gaat daarna terug naar haar donkere, knusse huisje en maakt veel nachtelijke wandelingen door haar geliefde Londen om de warboel in haar hoofd te ordenen. Ze vindt het lastig om zich volledig te geven in haar prille relatie met Sandy, weet ook niet of ze dat wel wil. Met haar familie heeft ze weinig contact, alleen haar drinkende schoonzus en labiele nichtje wie ze bijles geeft ziet ze met regelmaat.
Ze heeft een nieuwe patiënt, Alan Dekker, die geen kinderen kan krijgen met zijn vrouw. Alan vertelt haar op een dag zeer gedetailleerd over het levensechte beeld wat hij heeft van een vijfjarig zoontje met rood haar en sproeten en dat dat een niet te temmen verlangen bij hem oproept. Als er vervolgens een jongetje verdwijnt dat precies aan zijn beschrijving voldoet gaat Frieda met het verhaal naar de politie. Ze heeft er een naar gevoel bij…

“Mama. Papa. Het spijt me erg dat ik stout ben geweest. Als jullie me nu naar huis brengen, zal ik lief zijn. Dat beloof ik.”

De passages vanuit het perspectief van Matthew, het verdwenen jongetje, zijn hartverscheurend. De kleine jongen raakt zichzelf steeds meer kwijt, verdwijnt meer en meer in een waanwereld. Zal de politie hem op tijd kunnen redden? Wat voor rol kan Frieda spelen in de zoektocht? En wat is het verband tussen deze zaak en de verdwijning van Joanna zoveel jaren geleden?

Ik heb alle boeken van Nicci French gelezen en Blauwe maandag is geen Nicci French zoals ik die gewend ben. Het duurde even voor ik in het verhaal zat, doordat er veel perspectief wisselingen zijn, je niet gauw grip op het personage van Frieda krijgt en het meer een psychologisch dan een echt spannend verhaal is. Toch leest het net als de andere boeken van Nicci French lekker vlot weg en zit het verhaal goed in elkaar. Frieda blijkt toch wel een boeiende persoon te zijn waar je hopelijk in de volgende boeken meer over te weten komt. Ik ben dan ook wel benieuwd naar Dinsdag is voorbij en de volgende boeken, al hoop ik wel dat daar dan meer spanning in zit, niet net als hier pas aan het einde van het boek…

Ik heb dit boek samen met Jenny gelezen voor onze Boekenwurmenclub, als boek van de maanden maart en april. Haar recensie lees je hier.

Het naveltje van Herbert – Valérie D’Heur

Het naveltje van Herbert
ISBN 9789044821642
Uitgever: Clavis
27 pagina’s
Verschenen: februari 2014
Illustraties: Alexandra Kervyn

Achterflap:

“Herbert is blij met zijn handjes, daarmee kan hij de lekkerste koekjes eten.
Met zijn beentjes kan hij dansen, lopen, springen …
‘Wat ben je toch mooi, Herbert,’ zegt mama vaak.
Maar op een dag ontdekt Herbert een gaatje in zijn buik.
Help, wat moet hij daar nou mee?
Gelukkig is mama er om het wonderlijke verhaal over Herberts naveltje te vertellen.

Een warm en grappig boek waarin het mysterie over het naveltje wordt opgelost.

Recensie:

“Toen hij zijn buik bekeek, zag hij iets raars.
Wat was dat daar, in het midden?
Herbert schrok. Een… gat?!”

Herbert is heel tevreden met zijn lichaam. Mama noemt hem ook vaak haar mooie jongen.
Maar wat is dat gat daar in zijn buik? Heeft mama die dan nooit gezien? Waar is het voor? Snuiten? Plassen? Is het misschien een wond?
Gelukkig kan mama hem uitleggen waar dat kuiltje vandaan komt.

Het naveltje van Herbert is een schattig verhaaltje over het zelfverzekerde jongetje Herbert (wat voor beestje het is werd me niet duidelijk, wie het weet mag het zeggen!). Maar dat gaatje in zijn buik maakt hem ineens wel onzeker, hij vindt het maar vreemd en dus eng. Dit prentenboek geeft een mooi voorbeeld van angsten die kleine kinderen kunnen hebben over dingen die ze niet begrijpen.

Op een simpele manier en met weinig tekst wordt het nut van een vreemd lichaamsdeel uitgelegd. De lieflijke illustraties zijn pagina vullend en bieden veel kijkplezier, want je ontdekt iedere keer wel wat nieuws. Leuk detail is dat het knuffeltje van Herbert als een levend wezentje wordt neergezet, wat Herbert overal bij helpt, behalve op de pagina’s waar Herbert bij mama is.

Officieel een boekje voor kinderen vanaf 4 jaar, maar aan peuters kun je het ook al prima voorlezen.

Deze recensie verscheen ook op BoekenBijlage.

Follow my blog with Bloglovin

Paultje: de liefste mama – Brigitte Weninger

Paultje de liefste mama
ISBN 9789051163100
Uitgever: De Vier Windstreken
32 pagina’s
Verschenen: februari 2014
Originele titel: Liebste Mama
Vertaald door: Merel de Vink
Illustraties: Eve Tharlet

Achterflap:

“Mama Konijn vraagt zich af waar Paultjes manieren gebleven zijn. Zo heeft ze hem toch niet opgevoed?
Voor Liefste-Mamadag doen Paultje en zijn broertjes en zusjes geweldig hun best om een mooie verrassing voor te bereiden.”

Recensie:

“’We geven mama vijf goed opgevoede kinderen. Maar ik weet alleen niet hoe dat moet…’
De konijntjes kijken elkaar hulpeloos aan.”

Paultje is een ondeugend konijntje en ook zijn broertjes en zusjes kunnen er wat van. Mama wil dat ze zich eindelijk eens gedragen. Omdat Liefste-Mamadag eraan komt besluiten Paultje en zijn broertjes en zusjes haar die dag te verrassen met vijf brave konijnenkinderen. Maar hoe worden ze dat? Gelukkig vindt grote broer Max een boek in papa’s kast: Goed opgevoede konijnen, en kunnen ze gaan oefenen. Eerst vindt Paultje het maar lastig, er is geen lol aan om niet te slurpen, geen scheten te laten en je helemaal te wassen. Maar dan krijgen hij en zijn broertjes en zusjes er toch lol in. Zal mama blij zijn met haar Liefste-Mamadag cadeau?

Paultje: de liefste mama is een vertederend verhaaltje over het verrassen van mama met moederdag en over het je netjes leren gedragen.
De leuke en lieve illustraties vertellen al een verhaal op zich. Leuk is om je kindje op (bijna) iedere pagina naar het steeds weer op een andere plek terug te vinden knuffeltje van Paultje te laten zoeken.
Het is een prentenboek met vrij veel tekst, geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf ongeveer 4 jaar.

Deze recensie verscheen ook op BoekenBijlage.

Follow my blog with Bloglovin

Een boekenwurm als mama

Children
Als boekenwurm-mama kan ik alleen maar hopen dat mijn twee zoontjes later net zo van lezen en van boeken gaan houden als ik. Ik zal er in ieder geval alles aan doen om ze die liefde bij te brengen, net zoals mijn moeder mij die heeft bijgebracht. Veel voorlezen doen we nu al (echt quality time!) en straks als peuterlief groter is kunnen we lekker samen lezen. Aan (kinder)boeken in ieder geval geen gebrek hier in huis, dus daar zal het niet aan liggen!

Lees/las jij veel met je kinderen?

Follow my blog with Bloglovin