Ik had wel gedacht dat ik me zou vervelen.
Ik had wel gedacht dat ik me eenzaam zou voelen.
Maar ik had nooit gedacht dat ik zou moeten vechten tegen een boze macht die me dood wilde hebben.

Korte inhoud
“Josie verhuist samen met haar moeder en zusje Anna naar haar oma, die aan de rand van een bos woont. Oma Jeannie houdt er wel een paar rare regels op na. Laat nooit de ramen openstaan als het donker is. Neem geen poppen mee het huis in. En ga nooit, maar dan ook nooit, naar het huis in het bos. Maar wat als Josies nieuwe beste vriendin Vanessa precies in dat ene huis in het bos blijkt te wonen? Wat volgt is een bloedstollend verhaal over vriendschap, zwarte magie en heel veel angstaanjagende poppen.”

‘Er zijn drie regels waaraan jullie je hier moeten houden. Eén: laat nooit je raam openstaan als het donker is, ook niet bij warm weer. Twee: geen poppen in huis. En drie: ga nooit, maar dan ook echt nooit naar het huis in het bos. Daar woont Beryl.’ 

Mijn mening
Ik was vroeger gék op de horrorverhalen van Stephen King én op de Kippe(n)vel-reeks, dus ik was heel erg benieuwd naar deze nieuwe Horrorland-reeks (10+) van Kluitman! Ouderwets griezelen?

Josie is met haar moeder en zusje Anna bij oma Jeannie ingetrokken in haar grote huis aan de rand van een bos. Ze begint het nieuwe schooljaar op een nieuwe school en daar ziet ze erg tegenop. En haar verwarde oma heeft ook nog eens hele rare regels: ’s nachts geen ramen openlaten, geen poppen in huis, nooit naar het huis in het bos gaan…
Gelukkig maakt ze op school gauw een nieuwe vriendin: Vanessa. Maar als blijkt dat Vanessa in het huis in het bos woont, overtreden Josie en Anna al heel gauw verschillende regels. Wat gaat dat voor gevolgen hebben? En wat heeft het te maken met de nachtmerries die ze hebben en de enge poppen die ze overal zien?

Wat heeft dit verhaal een geweldig griezelige en duistere sfeer!  Ik was van begin tot eind geboeid en eenmaal begonnen met lezen kon ik ook niet meer stoppen. Ik moest gewoon weten hoe het verder zou gaan en hoe het af zou lopen én het verhaal leest gewoon heerlijk vlot.
Is het écht waar wat oma Jeannie, die een beetje verward lijkt, zegt over het bos en die enge Beryl en de duistere magische krachten? Of ziet ze spoken?
Vanessa is zo lief en aardig, dan kan er toch niet iets mis zijn met haar of haar tante (waarbij ze woont in het huis in het bos)? Maar waarom zien ze die tante dan nooit? En wat doen al die enge poppen daar?
Ik heb tijdens het lezen echt ouderwets zitten griezelen – en dat krijgt een boek niet gauw meer voor elkaar tegenwoordig – en weet weer hoe heerlijk het is om dit soort (jeugd)verhalen te lezen! Ik verlang nu al naar de volgende Horrorland-boeken in deze reeks!
Echt een aanwinst voor kinderen die van lekker enge, spookachtige, griezelige verhalen houden. En ook leuk voor volwassenen dus.

Want het volgende moment zag ik de poppen.
Ze waren overal. (…)
Honderden poppen.
Maar ik kon hun gezichten niet zien, want ze keken allemaal naar de muur.
Stuk. Voor. Stuk.

Het poppenhuis
ISBN 9789020623819 – Uitgeverij Kluitman – 224 pagina’s – Verschenen: juni 2021 – Vertaald door: Linda Broeder – Deel in de Horrorland-reeks – Leeftijd: 10+