Ik wilde dat mijn huis een gewoon huis was, daar in de diepte, bij de levenden. Ik wilde dat mijn familie gewoon was. Maar mijn huis heeft kippenpoten en mijn grootmoeder is een Jaga en de Poortwachter tussen deze wereld en de volgende.

Korte inhoud
“Marinka droomt van een normaal leven, waar haar huis lang genoeg op één plaats blijft staan en ze vrienden kan maken. Maar haar huis loopt weg wanneer het zin heeft. Marinka’s oma is namelijk Baba Jaga, die de zielen van dode mensen door de Poort begeleidt. Als Marinka weg wil lopen van haar oma om haar eigen pad te vinden, heeft haar huis een heel ander idee…”

‘Ik haat dit huis! Ik haat dit leven!’ (…) En zolang ik in dit huis woon zal ik nooit controle hebben over mijn leven, mijn toekomst of mijn lot.

Mijn mening
Na het magisch mooie Het meisje dat met beren praatte was ik héél blij dat ook Sophie Anderson’s eerste boek vertaald werd door Uitgeverij Volt en dat ik hem mocht lezen & bespreken!

Marinka (12) woont met haar (grootmoeder) Baba in een huis met kippenpoten. Het huis kan opstaan en weglopen wanneer het wil. Grootmoeder is een Jaga, een Poortwachter, ze helpt de dode zielen, na ze een gezellige avond bezorgd te hebben, door de Poort tussen de wereld van de levenden en de doden. En het is Marinka’s lot om haar Baba op te volgen. Maar Marinka wil een normaal leven, zonder geheimen, tussen de levenden en niet steeds moeten vertrekken als het lijkt dat ze een vriend gevonden heeft.
Kan ze haar lot veranderen? Kan ze zelf de controle nemen over haar leven? Marinka probeert van alles, maar het wordt een harde les voor haar…

Wat was dit weer een geweldige wereld om me in te begeven! Vol sprookjesachtige magie, leven en dood (op een prachtige niet-heftige manier verwerkt), met gewéldige personages (ik wil ook zo’n huis!!! ) én vol emoties.
Ik had veel begrip voor de frustraties en wensen van Marinka, die zo graag normaal wil zijn, maar ook wilde ik haar af en toe voor haar egoïsme en leugens een schop onder haar hol verkopen.  Zo mooi hoe je haar personage ziet groeien door alles wat ze meemaakt, zelf veroorzaakt of niet. Ik sloot haar tijdens het lezen echt in mijn hart! En het verhaal is af en toe zó onwijs ontroerend! Ik zat dan met tranen in mijn ogen te lezen.
Het verhaal is net een sprookje, maar tegelijkertijd ontzettend realistisch voelend. Ik heb er echt intens van genoten en heb het in één ruk uitgelezen, ik kon gewoon niet anders… Het is zó meeslepend! En het heeft geweldige twists!
Weer een magisch mooi, betoverend en ontroerend verhaal van Sophie Anderson dus! Ik ga heel hard duimen dat jullie dit boek flink gaan kopen en lezen en de boekenliefde gaan verspreiden en dat dan haar derde boek, The Castle of Tangled Magic, ook vertaald gaat worden!

Niets is voor altijd. Alles gaat verder, de levenden, de doden, het huis.

Het huis op kippenpoten
ISBN 9789021426037 – Uitgeverij Volt – 304 pagina’s – Verschenen: april 2021 – Vertaald door: Pauline Michgelsen – Illustraties: Melissa Castrillón (cover) & Elisa Paganelli (verhaal) – Leeftijd: 10+