De eik was hier – Bibi Dumon Tak & Marije Tolman #maandvandefilosofie

En terwijl het verkeer dag en nacht langs hem heen raast, vraagt de eik zich af: waarom heeft beweging eigenlijk voorrang op stilstand? Waarom moest mijn bos plaatsmaken voor haast? Waarom?

Korte inhoud
“In de middenberm van de A58 bij Ulvenhout staat een zomereik. Hij staat er al 180 jaar en is misschien wel de bekendste boom van Nederland. Liefkozend wordt hij de ‘troeteleik’ genoemd en in 2018 werd hij verkozen tot boom van het jaar.

De eik kwam tot wasdom op een 19e-eeuws landgoed met een groot landschapspark eromheen. Prins Bernhard woonde er korte tijd en ook koningin Wilhelmina. Maar met de aanleg van de A58 veranderde alles.

Alle eiken werden gekapt, alleen die ene eik mocht blijven staan. Nu razen er dagelijks duizenden auto’s langs hem heen. En het worden er steeds meer. Daarom moet de eik wijken voor extra asfalt. Wat dat betekent vertelt de eik aan zijn beste vriend de gaai die hem dagelijks bezoekt.”

En die mensen in hun auto’s maar klagen. (…) En weet je wat ik dan denk? Ik denk: hallo mensen, wat is er mis met een beetje stilstaan?

Vallen, dat is mijn grootste angst. Vallen doe je maar één keer, want opstaan is er daarna niet meer bij. Niet voor bomen tenminste.

Maand van de Filosofie: De natuur was hier
April is de ‘Maand van de Filosofie’, met dit jaar als thema ‘De natuur was hier’. Ieder jaar zijn er (online) evenementen en verschijnt er een filosofisch essay én een filosofisch kinderboek. Het kinderboek is dit jaar geschreven door Bibi Dumon Tak en geïllustreerd door Marije Tolman: De eik was hier.
(Voor meer informatie over de Maand van de Filosofie: klik hier)

‘Wij eiken maken geen onderscheid, wij zijn man en vrouw tegelijk.’
‘Dus jij bent een “het”?’
‘Nee, ik ben een “de”. De eik, niet het eik, jij moet leren buiten jezelf te denken, gaai, en dat zouden er meer op deze planeet moeten doen.’

‘Heb je trouwens al aan je wortelkoor gevraagd wat ze bedoelen met: maar voor hoe lang?’

Mijn mening
Ik vind wat Bibi Dumon Tak schrijft altijd erg mooi en ben weg van de (illustratie)kunst van Marije Tolman, dus dit Kinderboek van de Maand van de Filosofie kon geen misser zijn!

De zomereik van bijna 200 jaar oud die in de middenberm van de A58 bij Ulvenhout staat vertelt in dit kinderboek (een novelle) zijn levensverhaal aan zijn beste vriend de Vlaamse gaai (en af en toe mijmert hij wat in zichzelf).
Ooit was hij niet alleen, ooit was er natuur om hem heen. Hij maakte oorlogen mee, honger en dorst en groeiende drukte… Nu twijfelt zijn ‘wortelkoor’ (de ondergrondse wereldwijde verbinding van wortels via schimmeldraden) aan zijn voorbestaan: de weg moet namelijk breder…
Eik lijkt het niet te willen horen, maar gaai heeft nog hoop!

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen : ik kon wel quotes blijven noteren die ik met jullie wilde delen! WAT EEN GEWELDIG VERHAAL!
Zó ontzettend raak meteen vanaf het begin. Ik raakte flink ontroerd door het – eigenlijk heel trieste – verhaal en heb ook flink moeten grinniken om de conversaties tussen de eik en de brutale gaai met het gouden hart (‘Hé, eikel.’/ ‘Ja, verentooi.’/ etc.). En het wortelwijdeweb, het ‘wortelkoor’ dat de eik allerlei info toezingt, praat in prachtige poëtische taal, ook heel mooi én leuk gedaan!

Het is een dun boekje, echt een novelle, maar oh zo intens en compleet en leerzaam en mooi en ontroerend en en en…
Het zet je aan het denken over wat wij mensen met de natuur doen en over dat stilstaan ook een heel goed iets kan zijn… Lees dit prachtige kinderboek alsjeblieft (voor)!
Ik hoop met heel mijn (groene) hart dat er nog hoop is voor deze bijzondere boom, die door dit verhaal een eigen stem heeft gekregen! (Bedankt Bibi!)