Wanneer het zover is, zal het litteken op mijn rug tintelen en zullen mijn vleugels eindelijk door mijn huid heen barsten. Ik hoef me alleen maar af te zetten.
Ik ben geboren om te vliegen. Springen is nog maar het begin.

Korte inhoud
“December is bijna twaalf. Een groot deel van haar leven heeft ze in pleeggezinnen gewoond. Maar dat kan haar niet schelen. Ze weet zeker dat ze binnenkort vleugels krijgt en weg zal vliegen. Het litteken op haar rug is daar een bewijs van. Ze springt uit steeds hogere bomen in de hoop dat haar vleugels zullen doorbreken.
Maar dan komt ze bij Eleanor terecht: een vrouw die wilde dieren opvangt en ook van vogels houdt. En December krijgt een vriendin. Wil ze eigenlijk nog wel wegvliegen? Ze blijft voor de zekerheid oefenen…”
(www.lemniscaat.nl)

Overleven, dat is van elk levend wezen het enige doel.
En dat is ook mijn doel. Dit pleegadres overleven, zoals ik alle andere pleegadressen heb overleefd, tot ik eindelijk weg kan vliegen.

Mijn mening
Ik was meteen verliefd op de omslag van dit boek, de kleur blauw, de koperachtige, glimmende letters en het meisje met ‘vleugels’ in de boom… En ook de korte inhoud deed me vermoeden dat dit een prachtig verhaal moest zijn.

December (11) heeft al verschillende pleeggezinnen versleten. Nergens blijft ze lang en ze hecht zich ook aan niemand, want ze weet dat op een dag haar vleugels door zullen breken en dat ze dan weg zal vliegen. December heeft namelijk een geheim: ze is een vogel! Ze kan dan ook klimmen als de beste, omdat ze veel in bomen klimt en eruit springt om te oefenen met vliegen.
Haar nieuwste pleegmoeder is Eleanor, ze woont op het platteland, is gek op dieren (zeker ook vogels!) en ze werkt bij het dierenopvangcentrum. Eleanor is heel anders dan haar vorige pleegmoeders. Zal zij wel een plekje in het hart van December weten te veroveren?
En voor het eerst krijgt December een vriendin, Cheryllynn (vroeger Charlie), een meisje dat alles weet van hoe moeilijk het is jezelf te kunnen/mogen zijn…
Zal December haar vleugels nog wel nodig hebben?

Wat is dit een super mooi verhaal! Eenmaal begonnen met lezen kon ik het boek niet meer wegleggen, ik werd er helemaal in meegevoerd. Ik sloot de bijzondere December meteen in mijn hart, dat meisje met haar geheim, haar pijn uit het verleden en met haar hechtingsproblemen. Ze eet voornamelijk zaden, weet alles van vogels en ziet kleuren bij stemmen. Tijdens het lezen hoop je heel erg dat ze in gaat zien dat ze bij Eleanor een veilig thuis kan hebben, dat ze niet weg hoeft te vliegen. En dat ze de vriendschap die Cheryllynn haar biedt ook zal grijpen.
Niet alleen December is in mijn hart gekropen, ook de moedige Cheryllynn, die vroeger een jongetje was. Ik ken niet veel niet-hoofdpersonages die me zo ontzettend veel deden!
Dit verhaal heeft me laten lachen en heeft me laten huilen… Wat een prachtig debuut! Ik hoop dat het tweede boek van Sandy Stark-McGinnis ook vertaald gaat worden.

Cheryllynn schopt met de neus van haar laars in het gras, rukt haar capuchon af en trekt een haarband uit haar haar. De kroezige lokken staan alle kanten op, als boomtakken die zich uitstrekken naar de lucht. ‘Weet je wat ertoe doet? Dat ik precies ben wie ik hoor te zijn.’ 

Zo vrij als een vogel
ISBN 9789047711926 – Uitgeverij Lemniscaat – 204 pagina’s – Verschenen: maart 2020 – Originele titel: Extraordinary Birds – Vertaald door: Lydia Meeder – Leeftijd: 10+