Weet je, ik vind het echt een ramp om in het middelpunt van de belangstelling te staan. (…) Ik krijg hevige paniekaanvallen.

Korte inhoud
“Rob Fitzgerald is een dertienjarige jongen die smoorverliefd is op het nieuwe meisje uit de klas, maar haar niet eens durft aan te spreken. Logisch, want Rob heeft last van paniekaanvallen die gepaard gaan met overgeven en volstrekt niet meer kunnen functioneren. Dus aanbidt hij haar van een afstand.

Maar dan begint Rob anonieme tekstberichtjes te ontvangen – tekstberichtjes die hem uitdagen dingen te doen, die hij denkt niet te durven.”

Ik had er een goed gevoel bij. (…) Ik werd bijna verliefd op mezelf.

Auteur
“Barry Jonsberg werd geboren in Liverpool. Hij studeerdeEngelse literatuur en filosofie en verhuisde naar Australië,waar hij leraar werd. Inmiddels is hij schrijver van veelbekroondekinderboeken en young-adultromans. Hij geeftnog af en toe les, maar ziet zichzelf als fulltime schrijver. Het alfabet van Candice Phee was zijn eerste boek bij Lemniscaat. In het najaar van 2018 verscheen Een lied dat alleen ik kan horen.”
(www.lemniscaat.nl)

Ik heb een aantal uitdagingen voor je. Eén tegelijk. Wat vind je ervan? Ben je bereid jezelf te bewijzen dat je Destry Camberwick waard bent?

Mijn mening
Op de een of andere manier ben ik dit boek een beetje vergeten en dat terwijl ik Jonsbergs vorige, Het alfabet van Candice Phee, geweldig vond! Nu las ik hem eindelijk en ik ben zo blij dat ik hem gelezen heb…

Rob (13) is vanaf het eerste moment dat hij haar zag in de klas verliefd op Destry. Maar: hij kent haar nog helemaal niet, want hij is onwijs verlegen en krijgt heel snel paniekaanvallen, dus aanspreken dat lukt niet…
Doordat hij op een dag ineens anonieme berichtjes ontvangt op zijn telefoon waarin opdrachten staan die hem uit zijn comfort zone halen, krijgt hij langzaam meer zelfvertrouwen. En dat valt Destry ook op!
Wie zit er achter de berichtjes? Zijn beste vriend Andrew die barst van het zelfvertrouwen? Zijn vloekende opa die vindt dat hij zichzelf moet accepteren? Zijn ouders die hem juist altijd beschermd hebben?

Woont alleen in een tweekamerappartement in een bejaardentehuis. Noemt die instelling ‘het oord waar een bende ouwe zeikerds rondhangt en op de dood wacht’.

Wat zit er lekker veel sarcastische humor in dit verhaal! Het begon met super grappige persoonsbeschrijvingen die de verteller, Rob, in het begin geeft, maar al gauw bleek er sowieso heel veel humor in het verhaal te zitten; Rob is grappig, opa is grappig… Ik heb veel zitten gniffelen en hardop zitten lachen, heerlijk!
Maar daarnaast wist het verhaal me ook ontzettend te raken! Die onzekere jongen die langzaam begint in te zien dat hij er ook mag zijn, het verhaal van opa, de band tussen die twee. En dan die twist op het einde! Die had ik niet zien aankomen. WOW! Echt geweldig gedaan. Wat heb ik genoten van dit verhaal en van de fijne personages. Weer een topper van Barry Jonsberg.

‘Accepteer jezelf zoals je bent en maak je niet meer druk om hoe anderen op je reageren.’ 

Een lied dat alleen ik kan horen
ISBN 9789047710776 – Uitgeverij Lemniscaat – 265 pagina’s – Verschenen: november 2018 – Originele titel: A Song Only I Can Hear – Vertaald door: Annelies Jorna – Leeftijd: 13+

[bol_product_links block_id=”bol_5d8ccaeb1cf9b_selected-products” products=”9200000095605100,9200000075940316″ name=”jonsberg” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]