Het donkerste water – Sharon Bolton

‘Ik ben Lacey Flint,’ zegt ze vrijwel elke avond tegen zichzelf (…) ‘Ik woon op de rivier, ik werk op de rivier en ik zwem in de rivier.’

Korte inhoud
Lacey Flint heeft een woonboot op de Theems betrokken, en begint deel uit te maken van de kleurrijke gemeenschap die in Londen op de rivier woont. Elke dag zwemt ze ook in de Theems. Op een vroege zomerochtend vindt ze tijdens het zwemmen een in doeken gewikkeld lichaam van een jonge vrouw. Het lijkt toeval – Lacey werkt sinds kort bij de rivierpolitie en weet hoeveel lichamen er elk jaar uit de Theems gevist worden. Maar onderzoek lijkt aan te tonen dat dit lichaam bedoeld was voor haar om te vinden. Ook al is ze geen inspecteur meer, ze kan niet anders dan zich met deze zaak bemoeien…

‘Ze is er niet per ongeluk in gevallen,’ zei Lacey. ‘Ze is strak ingewikkeld, als een mummie.’

Auteur
“Sharon Bolton (1960) woont in Londen, waar haar Lacey Flint-thrillers zich grotendeels afspelen. Ze is winnaar van de Mary Higgins Clark Award en genomineerd voor de ITW Thriller Award, de CWA Gold Dagger en de Barry Award. Kleine zwarte leugens was een standalone thriller, Het donkerste water is een los te lezen thriller met Lacey Flint in de hoofdrol.”

‘Shit, het is daar achtergelaten voor mij, hè?’

Mijn mening
Ik geniet iedere keer enorm van de verhalen van Sharon Bolton! Was deze ook weer zo sterk en meeslepend?

Lacey Flint is weg bij de recherche en zit nu bij de Marine Unit van de Metropolitan Police. Ze woont op een boot op de Theems, werkt op het water en zwemt ook in dat duistere water, wat niet zonder gevaar is.
Op een dag vindt ze de overblijfselen van een vrouw tijdens haar zwemtocht, gewikkeld in doeken. Algauw blijkt het geen toeval te zijn dat juist zij het lichaam vond. De vraag rijst of er nog meer slachtoffers zijn. En wie het op Lacey gemunt heeft, want er gebeuren vreemde dingen…
Lacey, die worstelt met demonen uit het verleden, en nu deze zaak ongewild op haar bordje krijgt zit daarnaast ook nog met het feit dat haar vriend, een undercoveragent, lijkt te zijn overgelopen. Het rustige leventje waar ze zo’n behoefte aan heeft is ver te zoeken!

Grappig om dit boek nu te lezen, het speelt zich namelijk ook eind juni, begin juli af!
In het begin van het verhaal vond ik het nog niet erg vlotten met de echte spanning, en moest ik weer even wennen aan Lacey (het was lang geleden dat ik over haar las) maar Bolton wist wel meteen een duistere sfeer neer te zetten. Die grote rivier met zijn duistere geheimen… Een hele wereld op zich, fascinerend! Bijzonder dat er zo’n grote rol is weggelegd voor een niet menselijk personage.

Langzaamaan kreeg het verhaal me helemaal in zijn greep en het werd gelukkig spannender en spannender. En de wendingen op het – super spannende – einde wisten me echt te verrassen.
Heel veel meer werd er niet duidelijk over het geheime verleden van Lacey, misschien in een volgend boek? (of heb ik dat gemist in een vorige?) Maar een boeiend personage blijft ze wel, ik lees graag meer over haar en ben benieuwd wat ze in de toekomst gaat beleven.
Uiteindelijk weer een heel geslaagd, spannend en duister verhaal dus! Een échte Sharon Bolton!